Riviera Nayarit presenta Poesía Huichol – Riviera Nayarit Blog


’Aniuki nemaye’erietiyeika Tatewarí aurie ne’utikaiti. ’Eki ’auwenitsie neta ne’itsitsie. Nemikaramate ketipaimexia titi nemireuku nemetsita’enieti, ya titi ’a’ixatsika neheinitsita paiti nemetima. Nunutsi yu’iyarita pai ’a’imiari mukaxei. Hiki miki ’emutewi, mitikema ri. ’Ahepai ’uwenitsie mitiutiyeixa. Yutiiriyama mitiwaruti’ixatsitiwa, me’ita’enieti memeukukutsu. Miki mi’ane mikawaranutahitiwa, tsi miramate kename ’ixatsikaya wareukutiwati waheinitsita paiti

’ukateteke ’u’iwieximeti.


Recuerdo tus palabras, sentados junto a Tatewarí. Tú, en tu equipal, yo en mi petate. No recuerdo cuántas veces me dormí escuchándote, tus palabras se seguían grabando en mis sueños. Como semillas las dejabas caer sobre mi corazón de niña. Ahora ha crecido y tiene sus propios poderes. Igual que tú se sienta en su equipal. A sus hijos entrega su palabra, y éstos se duermen escuchándolas. Jamás los despierta, sabe que sus palabras penetran en los sueños como semillas.